بنیان سوخت مصنوعی (eFuel) متمرکز بر اتانول ذرت است، سوختی ارزانتر از بنزین و در دسترس؛ البته از اثرات مخرب آن بر موتورهای احتراق داخلی هم نباید گذشت.
به گزارش ماشین نیوز ؛بنزین عادی مجموعهای از مواد آلی مثل هیدروکربنهای سبک است که مشخصاً اکتان را میتوان نام برد.
در کنار اکتان شاهد آلکانها و سیکلوآلکانها و آلکنها هم میتوان بود. علاوه بر این ها، در بنزین مقداری ناخالصی دیگر هم هست که در بنزین تولیدی کشور این مقدار ناخالصیها کاملاً مشهود و بیانگر کیفیت پایین بنزین است. البته بعضی ناخالصیها مانند رنگ و یا اتانولها جزو ناخالصیهای مهم هستند. سوخت مصنوعی پورشه، اما مبتنی بر اتانول نیست، زیرا اتانول اثرات مخربی دارد و عمر موتورهای احتراق داخلی را به شدت کاهش میدهد.
eFuel را نخستین بار آئودی مطرح کرد و پس از آن، زیمنس و ب ام و از دیگر توسعه دهندگان آن بودند.
اساس سوخت مصنوعی تولید متان است؛ متان برخلاف اتانول، که در دهه ۹۰ میلادی در آمریکا توسعه داده شده بود، اثرات مخرب بسیار کمتری دارد و تا ۸۵ درصد آلایندگی کم تری تولید میکند. برای تولید آن هیدروژن را از آب جدا و با دی اکسید کربن ترکیب میکنند. این ترکیب همراه با فرآیندهایی مهندسی در نهایت متانول را میسازد.
در حال حاضر، میتوان ادعا کرد که حداقل موتورهای ولوترونیک شرکت ب ام و قابلیت سازگاری و کار با این سوخت را دارند. پورشه و جیلی نیز به سرعت در حال توسعه موتورهای سازگار با این سوخت هستند.
در سالهای اخیر شرکت بوش و آئودی از آلمان و مکلارن از انگلستان تحقیقاتی را در این باره انجام داده اند و حتی نمونههایی نیز ساخته شد.
با حضور خودروسازی پورشه و با اشاره فرانک والیسر معاون بخش موتور اسپرت پورشه، که تولید ۱۳۰،۰۰۰ لیتر از این سوخت تا پایان سال ۲۰۲۲ محقق میشود؛ قضیه تولید سوخت مصنوعی جان تازهای گرفت.
منبع: خبرگزاری صدا و سیما